Uw gezicht verzacht wanneer ge caleidoscopisch naar mij kijkt.
Ge vindt mijn kleuren wel mooi.
Mij schuddend tot ik, lichtjes verschillend van het vorige beeld dat ge van mij had, opnieuw in elkaar dwarrel.
Ik weet u uren vast te houden.
Het springen en het dansen vindt ge best charmant.
Dat misten gaat mij goed af.
Ge ziet mijn stralen niet nuanceren.
Een oog knijpt ge dicht.
Om u blind te staren op vorm en kleur.
Ge ziet mijn moeheid niet.
Ge draait snel door.
Tot het op is.
Doet dan toch, uw ogen open.