Liefste 2016,
Ik weet het, op elk moment in het jaar kan je opnieuw met een schone lei beginnen. Toch doet het einde van de kalender iets met me. Ik word er ietwat melancholisch van want dagen rijgen zich met zo een vaart aan elkaar dat er opnieuw een jaar voorbij is waaruit ik misschien toch niet voldoende gehaald heb. Een jaar ouder, een jaar waarin ik opnieuw niet weet wat ik aanvang met mezelf en mijn leven. Potverdekke 2016, wat een klepper zijt gij geweest! Tijd voor een lijstje:
- 2016 was het jaar waarin ik mijn hart liet verbrijzelen, meermaals (iets met een ezel en een steen). Ik vond alle stukken nog niet terug maar het was ook het jaar waarin ik stiekem weer een beetje ging geloven in mannen van mijn leven en samen de zonsondergang tegemoet rijden.
- 2016 was het jaar waarin ik het echt niet meer wist. Waar ik soms niet meer kon, niet uit mijn bed raakte en enkel nog de kat kon knuffelen. Het was ook het jaar waarin ik de warmte van vrienden en familie nog meer heb leren appreciëren.
- 2016 was het jaar waarin ik een appartement kocht met de nodige verbouwingswerken tot gevolg. Ik heb me vanaf toen elke nacht afgevraagd of dat wel een slimme zet was. Het was het jaar waarin ik door het stof de gyproc niet meer zag. Dat ik bij vrienden en familie kon gaan uithuilen wanneer ik mijn muren niet goed gesmeerd kreeg, de doucheplaten niet pasten zoals gehoopt of wanneer ik gewoon wilde stoppen met alles in euro’s te beleven. Ik denk niet dat ik ooit al zoveel geleerd heb in een jaar tijd.
- 2016 was het jaar waarin ik mijn geloof in de mensheid en ons politiek systeem soms zoek raakte. Terreuracties, oneindige oorlogen, de vermarkting van het sociaal werk in Antwerpen of het feit dat Trump de nieuwe president van Amerika zal worden. Terzelfder tijd zag ik ook zoveel mooie en hoopvolle tekens aan de wand: het protest om de uitverkoop dat op het Mechels plein en in Brussel duidelijk voelbaar was, de eenheid die België na 22 maart kende, het ongeloof en de verontwaardiging die meer werden dan een gevoel maar tot acties overgingen.
- 2016 was het jaar waarin ik meter werd van de schattigste cadeau ter wereld. Nog even en dan vertrekken we samen op wereldreis (sorry ouders).
- 2016 was het jaar waarin Greet op de Beeck me deed ontdekken dat het altijd wel ergens nacht is. En bij gevolg dus ook altijd wel ergens dag.
- Maar bovenal is 2016 een jaar van dankbaarheid geweest. Merci aan iedereen waarop ik mocht steunen en leunen. Het had niet zonder u gekund. Ik zien u graag, ook in 2017.
Dat het nieuwe jaar er een mag zijn van evenveel avontuur en minder hindernissen. Van warme ontmoetingen, nieuwe en oude vrienden en veel samen zijn. Dat 2017 nu al van ons is, want dat alleen toch maar alleen is. We gaan er een lap op geven!
Van je kapoen,
Miek