Hartslag

 

Op dagen als vandaag verspreid elke hartslag u door mijn lijf.

Ik zucht

Niet langer uit frustratie maar omdat pijn soms niet anders ontsnappen kan.

 

Adem in de plekken waar uw lippen mij ooit raakten en uw armen mij ooit hielden.

 

Dat zuurstof ruimte mag bieden en pijn plaats maakt voor wat liefde was.

 

Zodat ik volgende keer glimlachen kan,

wanneer uw naam mijn hart passeert.

Wanneer

 

Wanneer het kloppen van uw hart u oorverdooft.

Wanneer uw hoofd u de adem beneemt.

Wanneer uw hart zwaarder weegt dan uw lijf nog torsen kan.

Wanneer voet-voor-voet plots marathonlopen lijkt.

 

Weet dan dat ik graag blijf zien,

wat ge zelf liever onder de mat zou vegen.

 

Maar veeg dan godverdomme toch, uw voeten niet aan mijn hart.

Reisje rond de wereld

 

 

Ge zijt nog maar net vervlogen, als een goedkoop tweederangsparfum.

Ik mis al

De geur van uw hebben en uw houden, wanneer ik in uw armen lig.

 

Ge gaat over grenzen die, voor de verandering, niet de mijne zijn.

Ik bots op uw muren.

 

Mijne rugzak weegt te veel, maar aan u durf ik vragen of ge dragen wilt.

Gij zijt mijn favoriete handbagage.

 

Vlieg met mij,

reisje rond de wereld.

Onvoltooid deelwoord

 

 

Van mede-lijdend voorwerp naar zelfstandig naamwoord.

Onvoltooid delen we woordenloos.

De puntkomma tussen ons maakt ruimte voor ademhaling.

Het Kofschip is al lang verzopen.

 

Hard boven hart.

Pief-poef,- paf

waarom zijn wij niet af?

(N)Ooit

 

Ooit groef ik in uw woorden naar de kern van uw ziel.

Wist ik toen veel dat er achter maskers niets te rapen valt.

Ooit proefden uw kussen als graag zien.

Wist ik toen veel dat graag zien niet hetzelfde is als houden van.

Ooit dansten we samen de nacht in, lijven dicht tegen elkaar.

Wist ik toen veel dat ge daar niets mee zijt, omdat daglicht rede brengt.

Ooit dacht ik dat ‘misschien’ genoeg kon zijn.

Wist ik toen veel dat ik nu nog steeds op ‘ja’ zou zitten wachten.

(N)Ooit

En toch voor altijd.

Graag zien is terminaal.

Kinderkopkes

Dansend tot de bleinen op mijn voeten

Staan.

Draai mij in uw armen tot ik voetjes-van-de-grond

Zweef.

Gij leidt.

Ik denk dat ik wel volgen wil.

Arm in arm naar huis.

Samen zonop

duikelen we overkop.

Dat ge van mij houdt.

Zonder verpinken.

Vliegen.

Dagen raad.

Vrije val.

(op kinderkopkes)

Gij denkt niet dat ge volgen wilt.

Ik lijd.

Houden van

blijkt relatief.

Acrobaat der onevenwichtigheid

Trapezekunstenaar, slinger ik van nul naar negen.

Vakkundig balanceer ik op de torenhoge lat die ik zo schoon kan leggen.

Net niet is spannender dan goed genoeg.

Als ik maar mooi genoeg door hoepels spring dan komt ge vast wel kijken.

Acrobaat der onevenwichtigheid.

Dubbele bodems tover ik volleerd uit hoge hoeden. Gij zijt mijn wit konijn.

Achter rode neuzen prijkt suikerspinzoete meligheid.

Ik mis u op de eerste rij…

Flakker met me mee


Voorzichtig sla ik gade. 

Omdat kaarslicht moeilijk leest.
Zachtjes werpt ge,

helder.

Licht in mijn donker.
Klein en teder,

leer ik lezen zonder op te branden.

Theelichtjesgewijs.
Knisper in mijn oren.

Zodat kraken tempert.

En verval zoeter klinkt.
Flakker met me mee.

Saudade – het melancholisch missen van

Vandaag was een dag waar missen, of misschien nog juister: ‘het mankeren van’ centraal stond. Een dag van dankbaarheid, verdriet en niet goed meer weten vanwaar (en waarom) de tranen blijven komen. Vandaag was pijnlijk. Vandaag was mijn lievelingswoord.

Saudade

cof

 Melancholisch mis ik,

De vrolijkheid die in uw ogen sloop wanneer ik naast u zat.

 Ademen werd dan, ook voor mij, een klein beetje minder zwaar.

 Melancholisch mis ik,

Hoe uwe ‘merci Miek’ warmer was dan vijf weken Mexico.

Omdat hij, samen met de knuffel die er bij hoorde, uit het diepste van uw hart kwam.

Melancholisch mis ik,

Dat ik je niet meer kan vertellen, hoe dankbaar ik je ben.

Dat ik dat stukje mee met je wandelen mocht.

Melancholisch mis ik,

 

 Al die dingen die ik nog je zo graag zeggen wilde.

 

 

Saudades

Melancholisch mis ik

U

 

 

Merci voor de warmte en de oprechtheid in tijden van kilte.

 Het ga je goed M.

Kerstlijstje

Ik wil u onder de maretak als favoriete pakje.
Kijk naar mij zoals ik naar kroketten kijk: alle dagen feest.

Hou ook na de feesten mijn voeten warm. Zodat het nieuwe jaar in schoonheid kan beginnen. 

Laat mij voldoende kerststronk zijn.

Elke week vuurwerk, is dat zoveel gevraagd?