Vandaag was een dag waar missen, of misschien nog juister: ‘het mankeren van’ centraal stond. Een dag van dankbaarheid, verdriet en niet goed meer weten vanwaar (en waarom) de tranen blijven komen. Vandaag was pijnlijk. Vandaag was mijn lievelingswoord.
Saudade
Melancholisch mis ik,
De vrolijkheid die in uw ogen sloop wanneer ik naast u zat.
Ademen werd dan, ook voor mij, een klein beetje minder zwaar.
Melancholisch mis ik,
Hoe uwe ‘merci Miek’ warmer was dan vijf weken Mexico.
Omdat hij, samen met de knuffel die er bij hoorde, uit het diepste van uw hart kwam.
Melancholisch mis ik,
Dat ik je niet meer kan vertellen, hoe dankbaar ik je ben.
Dat ik dat stukje mee met je wandelen mocht.
Melancholisch mis ik,
Al die dingen die ik nog je zo graag zeggen wilde.
Saudades
Melancholisch mis ik
U
Merci voor de warmte en de oprechtheid in tijden van kilte.
Het ga je goed M.
I feel this word.