Doodgewaande vlinders


Ge doet jeuken onder mijn vel, duizend doodgewaande vlinders.

Uw blik doet pijn herleven en ik kan u niet meer zien. Ge moogt niet aan de korstjes komen.

Ge ruikt naar echte liefde met een pokerface. Ons masker was zo schoon.

Stop met krabben, idioot.

Ge rijt open wat net aan het genezen was. Flinterdun opengebroken, zichtbaar voor de wereld.

Omzwachtel met steunverband de breuken in mijn hart. Zodat ik snel weer l(i)even kan.

One Reply to “Doodgewaande vlinders”

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.