Verzegelende zoenen banen zich een virtuele weg

naar uw kant van de wereld.

Ik voel ze bijna vlinderen.

Uw maan verzwelgt mijn zon,

om zo mijn leven te verduisteren.

Dromen van uw zijde,

herleef met mijn ogen toe.

Ik verruil uw geur,

voor suikerspinzoete herinneringen.

Verf mijn dagen met woorden op een scherm.

Kleur mijn hoofd in.

Ik verlies de lijnen die ge op mijn kussen achterliet.

Om ze te vondeling te leggen met de smaken van uw zoenen.

Marathon vlinders, vergeef mij de verbinding.

Fladder naar de holtes in uw hart, die mij toehoren.