Land in rep en roer, “shutdown” klink het overal. Paniek en sla alvast uw blikken bonen en maïs in. Want ja, we gaan er wellicht allemaal aan. Ik volg niet helemaal want televisie en internet bereiken mij slechts sporadisch. Maar dat het te maken heeft met de Obama care, tot dusver kan ik volgen. Godbetert dat de rijke Amerikaan zou meebetalen voor de ziekteverzekering van de arme luis. Shutdown dus. Waardoor mijn bezoek aan Alcatraz meteen in het water valt want alle federale diensten liggen plat. En dat is behoorlijk rampzalig voor een land dat financiële steun krijgt van China omdat de hele economie anders in elkaar zakt. De dollar blijkt immers minder stabiel dan gedacht en de gemiddelde bewoner van Sebastopol is ervan overtuigd dat het einde nu toch wel in zicht komt. Dag dollar, dag wereldeconomie, investeer uw gewicht alvast in zilver. Maar er wordt toch ook tevreden gemompeld dat “den Bammie” tenminste voor zijn overtuigingen opkomt. Hoera! Een president die doet wat er van hem verwacht wordt!
Ik blijf een verwarde Europeaan. Is den Bammie nu ok? Of een wolf in schaapskleren? Moeten we staan juichen voor Obama care of bang in onze handen wringen omdat het opnieuw een spel is dat gespeeld wordt door de verzekeringsbedrijven, multinationals en medische sector? Want niemand lijkt hier nu juist te weten wat die Obama care nu juist inhoudt. “Verzekering voor iedereen, of zoiets” is het standaard antwoord wanneer ik om verduidelijk vraag. Amerikaanse websites bieden evenmin verduidelijking. “Dat is zijn tactiek”, wordt er gefluisterd. De burger te weinig informatie bieden, tot de wetten gestemd worden. Het is nogal iets he, daar in Amerika. Over een ding zijn ze het alvast allemaal eens: dienen shutdown dat is ongehoord. De vorige was zeventien jaar geleden en toen veranderde de helft van de toenmalige politiekers begot van kant. Er moet dus snel een oplossing gevonden worden. Amerika is blut en besluitloos, niet dat ik veel kennis van zake heb maar dat lijkt mij allicht een nefaste combinatie. Ik doe mijn best om de economie hier alvast draaiende te houden. U kent mij, ik offer mij op voor het goed van de gemeenschap. Maar ze mogen nu wel stoppen met onnozel doen, een land zonder regering dat is behoorlijk vorig jaar.
Nog zo iets, die paniek wanneer mensen het over de shutdown hebben. Ik glimlach schoon en zeg dat wij in Belgium eens ne keer meer als een jaar geen regering gehad hebben. Dat waren nogal eens toeren meneer! De paniek wordt er niet minder op, ik vermoed dat menig Amerikaan de afgelopen dagen aan een schuilkelder is begonnen. Mijn lief doet daar tot nogtoe niet aan mee. Heb ik weer. De enige rationele Amerikaan in het dorp. Ik kijk toch alvast maar uit naar bulkaanbiedingen. Ge weet maar nooit he. Maar geen bonen. Nooit meer bonen.
XoXo
