Na een week Antigua wordt het nog eens tijd om de stand van zaken op te maken. Het nieuwe jaar is met toeters en bellen komen aanzetten en we hebben de achterstand van twee maanden sociale deprivatie een beetje ingehaald. Plots kan er weer ingecheckt worden, is er ruimte om te skypen en te facebooken en kan ik mijn updates eens uitvoeren. Veel hou ik me daar echter niet mee bezig want Antigua is veel te gezellig om achter een scherm door te brengen.
De stad werd in 1543 door de Spaanse kolonisten als hoofdstad van Guatemala opgericht. Doordat 3 echter meermaals verwoest werd door hevige aardbevingen werd er besloten dat het veiliger zou zijn om een andere hoofdstad te kiezen. Zo kreeg de stad de naam Antigua Guatemala en werd Guatemala City prompt tot hoofdstad gebombardeerd. Met zijn prachtige koloniale bouwstijl staat Antigua ook op de UNESCO werelderfgoed-lijst. Ik word dan ook spontaan een beetje verliefd op de gezellige straten met kleurrijke huizen en goedkope marktjes. Antigua is een toeristische trekpleister, duidelijk merkbaar aan de talrijke bejaarden die met witte sokken in de sandalen en afritsbroeken tot onder hun oksels doorheen de straten kuieren. De ene Spaanse school wisselt hier de andere af, wat de stad een ideale plek maakt om Spaanse lessen te nemen. Dat de prijzen naar behoren zijn hoef ik vast niet te zeggen. Mijn budget keldert faliekant wanneer ik de verschillende marktjes ontdek, vooral die van Chichicastenango laat een behoorlijk gat achter. Maar ik hou er gelukkig een rugzak vol souvenirs aan over. Ik kon er niet aan doen mama, het is voor de vrienden!
De uitstap naar de Pacaya- vulkaan vergaten we stiekem een beetje te boeken en te betalen waardoor we dus geen vulkaan- ervaring aan ons tripje overhouden. Gelukkig kom ik nog eens terug.
Sandrine, een van de guatemadammen, leidt ons rond en toont ons de beste plekken om pupusas te eten, souvenirs te scoren en de allermooiste McDonald’s van de wereld. I kid you not, het is een officiële titel en ik zag hem. Weer iets om van mijn bucketlist af te strepen. De Spaanse ambassade heeft een pracht van een fototentoonstelling hangen die me kippenvel geeft. “La realidad y otros asuntos” van Rodrigo Abd geeft op een confronterende manier weer hoe dood en armoede een plaats krijgen in het leven van de Guatemalteken. Een dikke aanrader dus als je binnenkort naar Antigua moest trekken.
Nieuwjaar wordt hier uiteraard ook stevig gevierd. Volgens De Standaard staat Antigua in de top tien van plekken waar nieuwjaar het fijnst om vieren is. Bij mij staat de stad met stip op één. Al is het natuurlijk geen eerlijke vergelijking gezien ik normaal nieuwjaar in Antwerpen vier. Bon, rum en cola om ons op te warmen, dansen op de bar met tequila in je keel gegoten en Rihanna op de achtergrond. Het kon erger. De massa aan toeristen gaat helemaal los en zorgt voor een uitbundige feestsfeer tot ‘s ochtends vroeg. Het aftellen doen we in het Parque Central met sterretjes en een hoop vuurwerk. Ook op een ander continent blijk ik geen fan van harde knallen en gevaarlijke vuurvonken maar soit. Buiten het feit dat mijn handtas stiekem gestolen werd was het behoorlijk top. 2013 gaat nog behoorlijk zijn best moeten doen om beter te worden!
Verder maakte ik, om het met de woorden van Sandrine te zeggen, ook behoorlijk wat vriendjes. Colin, Neesha, Amy en Aj van Amerika, Alexander van Zweden, wat fijn de bewoonde wereld!
Ik denk dat het wel duidelijk is, I love Antigua. Duidelijk een Guatemacrushke.
En dan nu weer terug naar Nimlaha’kok!
