Vragen zijn voor mensen die hun uitroepteken verloren zijn. Zij die wachten op de lijnen, tussen de regels door. Die met een maar de wereld draaien naar een ander perspectief. Zichzelf omwentelend en zwachtelend tot waar een ander opgehouden heeft. Om te kauwen op de zolen van vervallen heldendaden en triomfen. Als ze weten wat ze niet zijn maakt het niet uit dat ze niet weten wat ze wel zijn.